مددکاری اجتماعی برای کودکان سندرم داون، طیف گسترده ای از فعالیت ها را شامل می شود و نیازمند همکاری متخصصان مختلفی نیز هست.
فهرست عناوین مطلب
مددکاری اجتماعی کودکان مبتلا به سندرم داون
مددکاران اجتماعی کسانی هستند که به افراد دارای مشکل، به طرق مختلفی کمک می کنند. یکی از این دسته افراد، کودکان سندرم داون می باشند. سندرم داون به عنوان یک اختلال نادر شهرت دارد. هر کودک مبتلا به سندرم داون منحصر به فرد است.
بسیاری از این کودکان تأخیرهای فکری خفیف تا متوسط دارند. به نظر می‌رسد پیشرفت‌های اجتماعی کودکان مبتلا به سندرم داون، حداقل در مقایسه با مهارت‌های زبانی و سایر پیشرفت‌های شناختی، نسبتاً قوی است.
طبق گزارشی در ژانویه ۲۰۱۱ که توسط دانشگاه واشنگتن منتشر شد، کودکان مبتلا به سندرم داون معمولاً جذب جنبه های اجتماعی محیط خود می شوند و مشتاق تعامل با دیگران هستند. این در حالی است که مدیریت احساسات در طول تعاملات اجتماعیِ خسته کننده، می تواند برای کودکان مبتلا به این سندرم دشوار باشد.
کار با کودکان سندرم داون چگونه است؟
فعالیت و کار با کودکان سندرم داون، با توجه به سن آنها متفاوت است. آموزش تعاملات اجتماعی در کودکان خردسال بین ۳ تا ۵ سال، به آنان کمک می کند تا بازی های هماهنگ و همچنین به اشتراک گذاری را یاد بگیرند. چون ممکن است آنها به سمت بازی های غیر فعال یا فعالیت های تکراری متمایل شوند.
با بزرگتر شدن آنها و ورودشان به مدرسه، فعالیت های تفریحی اهمیت بیشتری پیدا می کند. از جمله فعالیت های مددکاری اجتماعی برای کودکان سندرم داون ثبت نام آنان در گروه های پیشاهنگی، گروه هایی از جوانان مانند دوره های آموزشی دینی یا معنوی است که می تواند به گسترش دایره اجتماعی او، گسترش دانش و آموزش مهارت های جدید به او کمک کند.
به عنوان مثال هایی جهت افزایش سطوح کمّی و کیفیِ مشارکت اجتماعی کودکان سندرم داون می توان به “رویدادهای خدمات اجتماعی مانند فعالیتهای گروهی جهت جمع کردن زباله ها در پارک ها” و یا “همیاری داوطلبانه در انواع فعالیتهای جمعیِ محیط زیستی” اشاره نمود. کودک سندرم داون با این فعالیتها، این فرصت را خواهد داشت که با افراد جدید معاشرت کند و از کمک به زیباسازی سیستم پارک و محیط زیست احساس خوبی خواهد داشت.
توانمندسازی کودکان سندرم داون چگونه است؟
مددکاری اجتماعی برای کودکان سندرم داون شامل توانمندسازی آنها از طرق مختلفی مانند ارائه برنامه های آموزشی برای خانواده هاست. متخصصانی مانند گفتار درمانگران، زبان درمانگران، فیزیوتراپیست ها، کاردرمانگران و یا سایر متخصصان پشتیبان می توانند طی جلساتی مشخص به والدین و مراقبان، مشاوره و آموزش غیررسمی نیز بدهند.
یادگیری و پیشرفت در کودکان سندرم داون کندتر از بقیه کودکان است. آنها نیز نیاز دارند تا خواندن، مهارت های مرتبط با اعداد و مهارت های گفتاری را یاد بگیرند. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به سندرم داون زمانی بهتر یاد می‌گیرند که بتوانند موارد را به صورت مصور ببینند. این نشان می دهد که آموزش زمانی مؤثرتر خواهد بود که اطلاعات با پشتیبانی از تصاویر، حرکات یا اشیاء ارائه شود.
مسئولیت جامعه در قبال افراد سندرم داون چیست؟
مددکاری اجتماعی برای کودکان سندرم داون باید زندگی اجتماعی آنان را نیز تسهیل کند. باید با تدارک برنامه ها و انجمن هایی فعال، مطمئن شد که افراد مبتلا به این سندرم فرصت انواع فعالیت ها و مشارکت ها، ورزش کردن و زندگی سالم را دارند. در این برنامه ها ضرورت دارد از متخصصان مختلف از جمله مددکاران اجتماعی، روانشناسان، پزشکان و مراقبان استفاده نمود. هر عضوی از جامعه ارزشمند است و افراد سندرم داون نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
منابع:
Development and learning for people with Down syndrome (down-syndrome.org)
The Advantages & Disadvantages of Structured Play (howtoadult.com)
Our Impact – Downs Syndrome Association (downs-syndrome.org.uk)
